ŚWIĘTY – BÓG JEST ŚWIĘTY I OBJAWIA SIĘ JAKO ŚWIĘTY

Image via Wikipedia

Świętość Boga nie jest dla człowieka dostępna. Aby człowiek mógł ją uznać, trzeba żeby Bóg okazał swoją chwałę, czyli aby okazał się świętym.

W świątyni Jahwe ukazuje się Izajaszowi jako Król nieskończonego majestatu, jako Stwórca wypełniający całą ziemię swoją chwałą, jako przedmiot kultu, którym mogą Go otaczać (również tylko w jakimś stopniu) jedynie aniołowie.
Jednak ten niedostępny Bóg, sam wypełnia przepaść istniejącą pomiędzy Nim, a stworzeniami.

Świętość Boga jest czymś więcej niż jednym z atrybutów Bożych – stanowi ona coś charakterystycznego dla Boga
w ogóle. Dlatego Jego Imię jest święte; dając słowo, Jahwe odwołuje się do swojej świętości.

Problem natury świętości w Biblii, to ostatecznie problem tajemnicy samego Boga.

 

OBECNOŚĆ BOGA – DAR OBECNOŚCI W JEZUSIE

Image via Wikipedia

Bóg wypełnia swoją obietnicę daną Izraelowi, dotyczącą swojej obecności wśród ludzi.

Obietnica wypełnia się w dalszych czasach, poprzez Dziewicę Maryję, która wydała na świat potomka Dawidowego, Jezusa Chrystusa – Syna Boga Najwyższego. Jest On Słowem Bożym, które stało się ciałem, aby zamieszkać pośród nas. Ciało zaś Syna jest prawdziwą świątynią Boga [J 2, 21].

Również, obietnica bycia Boga pośród ludzi, jest realizowana poprzez Jego Imię. Chrystus wiele razy wypowiada słowa: “Ja jestem”.

I gdy wypełnia się misja Jezusa, odchodzi zapewniając, że dana niegdyś obietnica, nadal będzie się wypełniać.

I rzeczywiście, obietnica ta realizuje się również dziś, np. w obecności Boga w Najświętszym Sakramencie czy poprzez istnienie Chrześcijańskiego Kościoła, nie w sensie budynków, ale
w sensie wyznawców Boga – Kościoła, który pomimo wielu prześladowań w ciągu wieków, jednak nie został zniszczony, ciągle trwa.

 

OBECNOŚĆ BOGA – ZNAKI BOŻEJ OBECNOŚCI.

Image via Wikipedia

Czasem daje się słyszeć ze strony niektórych uskarżania się na to, że nie potrafią usłyszeć Bożego głosu, że nie czują Jego obecności. Poza tym, nawet jeśli się już coś “słyszy” czy “odczuwa”, to skąd pewność, że to pochodzi od Boga, a nie jest jedynie autosugestią, albo czymś podobnym?

Chyba nie ma jakiegoś wyznacznika dającego absolutną pewność, skoro nawet święci nabierali się na pozorne dobro, jak np. miało to miejsce
u św. Faustyny Kowalskiej, gdzie ukazał się jej anioł i kazał spalić pamiętnik
z duchowymi zapiskami. Po fakcie okazało się, że to nie był żaden dobry anioł, ale zły duch przybierający pozory dobra.