Image via Wikipedia
Świętość a poświęcenie się Bogu.
Podając reguły liturgiczno – kultyczne
i objawiając w ten sposób swoją świętość, Bóg rezerwował dla siebie pewne miejsca (np. sanktuaria), osoby (np. kapłanów czy proroków), przedmioty (np. szaty), czas (np. szabat). Wszystko to było poświęcone Bogu w specjalnie określonych obrzędach, a tym samym wyłączone ze zwykłego używania (np. życie kapłanów było regulowane bardzo szczegółowymi przepisami).
Świętość tych rzeczy różni się ze względu na stopień powiązania z Bogiem.
Świętość tych osób, rzeczy, etc. nie jest tego samego rodzaju, co świętość samego Boga. Świętości nie uzyskuje się automatycznie, skutkiem kontaktu z Bogiem, lecz jest ona rezultatem wolnej decyzji Boga, zgodnej z Jego prawem i według ustalonych przez Niego obrzędów. Read the rest of this entry »
